Sunday, February 14, 2010

iKAW. OO. iKAW.

Not just once, not just twice, but countless times. Hindi lang tayo isang beses nagkatampuhan/nagkagulo. But despite all those, nanatili ka pa din sa tabi ko, nanatili ka pa ding nagmamahal sakin. Nanatili ka pa ding nandyan para suportahan ako sa bawat pagsubok na dadaanan ko.

Mahal kita. Alam mo yon. Kung hindi man, may Diyos na nakakakita satin. May Diyos na nakakaalam kung gano ka kahalaga sakin. Hindi mo man nararamdaman, pero Siya, alam Niya yon. Kasi, sa tanang buhay ko, ikaw lang ang taong nagparamdam at nagparealize sakin kung gaano kaganda ang buhay. Kung gaano kasarap mabuhay. At kung paano pahalagahan ang mga bagay bagay at taong nakapaligid sakin.

Hindi naman ako nagsulat para saktan ka, paringgan ka o anu man. Sinulat ko yon, dahil yun lang ang tanging paraan para malabas ko ang lahat lahat ng nararamdaman ko. Hindi ko hinihinging umalis ka sa buhay ko. Hindi ko din hinihinging umalis ka sa buhay niya. Ang gusto ko lang mangyari, mailabas yung nararamdaman ko. Yun lang. Nothing more, nothing less.

Unti unti ko ng tinatanggap ang mga pangyayari, kahit sobrang sakit. Na mas mahalaga ka na sa kanya. Ano bang magagawa ko, buhay nya yon. Desisyon nya yon. At narealize ko, na kahit ilang beses pa tayong magkagulo o magkaaway, walang pakialam yung taong nagiging dahilan kung bakit tayo nagkakaganito. Kasi, ganon sya. Alam ko yon. At alam mo din yon.

Kung nasaktan ka man sa sinulat ko, sorry. Unintentional yon. Patay. Tinamaan pa ko sa sinabi ko. Tss. Pero ganun pa man, gusto ko lang malaman mo na ayoko na umalis ka sa buhay ko. Walang kong sinabing lumayas ka. Hindi kita pinapayagang umalis. Bleh. Malapit na tayong mag-isang taon. Magkakagulo pa ba tayo?

Bago matapos 'tong araw na 'to, gusto ko magkaayos tayo. Gusto ko, magkabati tayo. Kayo. Kung may mga naisulat man ako na nasaktan, inuulit ko, unintentional yon. Siguro nga sobrang nasaktan lang ako. Kasi, may damdamin din naman ako, parang ikaw. Alam mong wala kong ibang nakakausap kundi ikaw. Kaya ko naisulat yon. Kaya ngayon, binura ko na. Para wala ng issue.

Mahal kita. Sobra sobra. At hindi ko siguro kayang matulog at tapusin ang araw na 'to na magkagalit tayo. Kaya eto. Sorry. I love you.

No comments:

Post a Comment